Είχα σκεφτεί κάποια πράγματα να γράψω αλλά πιστεύω, ότι η δύναμη της εικόνας, αποδυναμώνεται από την περιγραφή και ειδικά αυτού που την τράβηξε.
Μπορώ να πω όμως ότι η λεγόμενη πραγματικότητα στην πραγαμτικότητα δεν υπάρχει. Εμείς τη δημιουργούμε, εμείς ερμηνεύομε και χαρακτηρίζομε.
Βέβαια η πραγματικότητα όπως την αντιλαμβανόμαστε στην πρώτη επεξεργασία των αισθήσεων είναι άνυδρη χωρίς ενδιαφέρον, γι' αυτό πάντα η ποίηση θα είναι απαραίτητη στη ζωή μας. Παντού ψάχνουμε να δούμε με τα μάτια κάποιου συνανθρώπου μας, εδώ σε αυτή την παράγκα, τα ανθρώπινα χέρια έχουν καιρό να ενδιαφερθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου